Laos & Cambodja: 60-urige busreizen en slangen!

Lieve allemaal,

Het is weer tijd voor een update: ditmaal een update over onze belevenissen in Cambodja & Laos.

Op 9 mei 2012 hebben wij het prachtige Indonesië verruild voor Cambodja! We hebben Indonesië verlaten via het vliegveld van Bali, maar voordat wij voet konden zetten op Cambodjaanse bodem hadden wij eerst nog een tussenstop in ons oude vertrouwde Kuala Lumpur. De vlucht van Bali naar Kuala Lumpur was zeer interessant, aangezien alle lampen plotseling uitvielen tijdens het landen, waardoor Fleur en ik ervan overtuigd waren dat we zouden neerstorten. Dit bleek niet het geval, anders zou ik momenteel dit blog natuurlijk niet kunnen schrijven. ;) Wij moesten ruim 10 uur op Kuala Lumpur Airport doorbrengen, wat uiteraard geen pretje was. Als zwervers hebben we al die tijd op de harde betonnen vloer van het vliegveld gelegen, dus van slapen kwam helaas niet veel terecht.

Na een gebroken nacht waren we dan eindelijk in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja! Wij hadden geen hoge verwachtingen van deze stad, aangezien we van veel mensen hadden gehoord dat dit een vrij lelijke stad moest zijn. In werkelijkheid bleek Phnom Penh echter superveel charme te hebben. De stad wordt dan ook niet voor niets ‘the Pearl of Asia’ genoemd. Op onze eerste dag hebben we op ons gemakje de stad verkend en een boottocht gemaakt over de Mekong rivier. Deze boottocht bleek meer geschikt te zijn voor stelletjes, aangezien er superkleffe muziek werd gedraaid. ’s Avonds maakten wij ook kennis met een hilarisch fenomeen in Cambodja: overal in het park worden namelijk massale Aerobics lessen georganiseerd. Er staan zich dus elke avond ruim 300 mensen in het centrale park van Phnom Penh uit te sloven op heftige discobeats. Wat hebben Fleur en ik hierom gelachen ;) (waarschijnlijk gaan wij vanavond een lesje meedoen!) De volgende dag hebben wij kennis gemaakt met de verschrikkelijke geschiedenis van Cambodja. Tijdens het Khmer Rouge regime, onder leiding van Pol Pot, dat van 1975 tot 1979 heeft huisgehouden, is namelijk ruim een kwart van de Cambodjaanse bevolking op brute wijze uitgemoord. In Phnom Penh hebben wij veel geleerd over deze verschrikkelijke Genocide doordat wij de Choeung Ek Killing Fields bezocht hebben. Op deze plek zijn ruim 20.000 mensen gedood. Tijdens de audio-tour kregen wij een heel goed beeld van de verschrikkelijke gebeurtenissen die zich hier hebben afgespeeld. Het absolute dieptepunt van deze dag was het zien van een enorme boom waar baby’s letterlijk tegenaan werden doodgeslagen.. Deze praktijken werden gehanteerd om kogels te kunnen besparen.. Onvoorstelbaar hoe wreed mensen kunnen zijn! Helaas is Choeung Ek slechts één van de vele Killing Fields die er in Cambodja bestaan. Na ons bezoek aan de Killing Fields hebben wij ook de beruchte Tuol Sleng ‘S-21’ prison bezocht. Hier werden mensen gevangen gehouden voordat ze naar de Killing Fields werden getransporteerd. Tijdens ons bezoek aan de gevangenis maakten wij kennis met de verschrikkelijke martelmethoden die door de Khmer Rouge gebruikt werden. Van alle gevangenen in Tuol Sleng hebben slechts !7! het overleefd. Van deze zeven overlevenden zijn er momenteel nog twee in leven en Fleur en ik hebben deze beide mannen ontmoet! Het was ontzettend indrukwekkend en hartverscheurend om hun verhalen aan te mogen horen. Het is echt onvoorstelbaar wat deze twee mannen hebben meegemaakt. Fleur en ik waren diep onder de indruk van deze heftige en deprimerende dag. Onvoorstelbaar dat deze verschrikkelijke Genocide nog maar zo kort geleden heeft plaatsgevonden.

De dag hierna was het weer tijd voor leuke dingen! We hebben Phnom Penh verruild voor Battambang, waar wij een hilarisch ritje hebben gewaagd in de Bamboo Train! De bamboo train wordt vooral door locals gebruikt als transportmiddel voor rijst en groente, maar het is ook een vervoersmiddel. De bamboo train wordt als volgt in elkaar gezet: eerst worden er vier wielen op de rails gelegd. Hier bovenop wordt een vierkant ijzeren frame geplaatst, dat overspannen is met ultra-licht bamboe. Vervolgens wordt er een motor aan het ijzeren frame bevestigd en dan is het al tijd om te vertrekken. Een simpelere vorm van een trein bestaat er niet, aangezien de wielen en het frame op geen enkele manier aan elkaar bevestigd zijn ;). Het ritje in de bamboo train duurt een half uur en is absoluut hilarisch. Langs de rails zie je overal ‘treinstellen’ die uit elkaar zijn gevallen, maar het meest interessant is het wanneer je een tegenligger tegenkomt. Er is namelijk slechts één rails! De oplossing hiervoor is heel simpel: het treinstel met de minste passagiers wordt gewoon uit elkaar gehaald en van de rails afgetild, zodat iedereen weer verder kan. Tijdens de rit van 30 minuten hebben wij ongeveer 4 keer ons treinstel van de rails af moeten tillen en ook zijn wij een aantal keren gestrande toeristen tegengekomen doordat hun ‘treinstel’ het helaas had begeven ;). Na 30 minuten arriveerden wij in een superklein dorpje, waar 4 jongetjes van ongeveer 8 jaar oud ons een rondleiding gegeven hebben. Zij lieten ons de rijstfabriek en varkenshouderij zien, maar ook versierden zij onze haren met gele en rode bloemetjes! :) Dit was natuurlijk super leuk! Na het zien van het dorpje moesten wij uiteraard weer terug op ons rekje van bamboe ;) Wat een ervaring, hahaha! Een ritje in de Superman the Ride in Walibi World is er niks bij.

Na Battambang hebben wij een bezoek gebracht aan Siem Reap! Hier hebben wij de Canadeze broers Cameron en Magnus ontmoet. Samen met hen hebben wij een bezoek gebracht aan de tempels van Angkor Wat, onder leiding van onze tuktuk-driver ‘Bur Hark’. Deze beste man werd door mij echter al snel omgedoopt tot ‘Boer Harm’, waar Magnus en Cameron uiteraard niets van begrepen. Wij vertrokken om 04.00 ’s nachts, zodat we de zonsopgang konden zien bij de Angkor Wat. Helaas was het erg bewolkt, maar toch was het ontzettend mooi om hier te zijn. De Angkor Wat is ongelooflijk groot en ontzettend indrukwekkend. Ook de andere tempels waren absoluut de moeite waard: vooral de Bayon tempel en de Ta Phrom tempel. Na een hele dag tempels bezoeken waren wij helemaal gesloopt. ’s Middags hebben we dan ook even een dutje gedaan, maar ’s avonds zijn we gezellig uit eten geweest met de twee Canadeze broers. Bijna konden ze ons verleiden tot een drankje, maar aangezien wij de volgende dag een 11-urige busreis voor de boeg hadden naar Laos, die om 05.30 zou vertrekken, leek ons dit toch niet zo’n verstandig plan. Het is maar goed dat we geen drankjes zijn gaan doen met de Canadezen, gezien de reis die ons te wachten stond …..

In Siem Reap hebben wij tickets geboekt naar Laos bij een betrouwbaar ogende busmaatschappij. Wij kochten daar een ‘VIP busticket’, aangezien het locale vervoer in Cambodja vaak te wensen over laat. 11 uur tussen de kippen, rijstzakken en rokende locals doorbrengen is namelijk niet bepaald een pretje. Toen we bij onze bus arriveerden, bleek echter dat we toch gewoon een local bus hadden. De kippen vlogen ons meteen al om de oren. ;) Na een boos telefoontje van mij naar de busmaatschappij, waarbij ik werd uitgescholden in plaats van andersom, kregen wij twee opties: 1. Instappen en naar Laos gaan of 2. Niet instappen en niet naar Laos gaan. Wij kozen uiteraard voor optie 1. 11 uur in een locale bus doorbrengen is natuurlijk nog te overzien! Ruim 11 uur later bleken wij ons echter nog steeds op Cambodjaans grondgebied te bevinden. Ook begon het al vrij donker te worden.. Hmmmm, Fleur en ik begonnen toen toch sterk te twijfelen aan onze Estimated Time of Arrival. Rond een uur of 17.00 kregen wij het bevel om de bus te verlaten. Verbaasd keken wij elkaar aan: we waren namelijk nog lang niet in Laos?? Samen met onze backpacks werden wij letterlijk op straat gedumpt en we waren de bus nog niet uit of hij reed al met gierende banden weg. Dit was geen goed teken. Van een ingehuurd mannetje kregen wij vervolgens te horen dat de grens van Cambodja naar Laos al vanaf 16.00u gesloten was en dat we de grens dus vandaag niet konden oversteken. Op dat moment begon het ook nog eens keihard te regenen. Daar stonden we dan: met onze backpackjes in de stromende regen aan de grens met Laos. We konden ruim een half uur lang geen woord uitbrengen, we waren met stomheid geslagen. Gelukkig hadden wij vijf andere lotgenoten: drie meisjes uit Engeland (Alex, Ellie en Tiffany) en een stel uit hetzelfde land dat nota bene op huwelijksreis was! Fleur en ik hadden zoveel medelijden met dit stel! Wat een verschrikkelijke huwelijksreis.. Met z’n zevenen hebben we een hotel gezocht, zijn we gaan eten en hebben we ons beklag gedaan over de gebeurtenissen van die dag. De volgende ochtend werden wij met een minibusje opgehaald en naar de grens gebracht. ’s Ochtends had ik eerst nog een gevecht met twee kakkerlakken die mijn backpack in probeerden te kruipen. Maar eindelijk waren we dan in Laos! Onze reis, die nu al ruim 24 uur had geduurd, werd nog eens verlengd met een luttele 36 uur! Want ja, wij hebben ruim 60 uur gedaan over onze reis van Siem Reap (Cambodja) naar Vang Vieng (Laos). Wanneer je je voorbereidt op een reis van 11 uur valt een reis van 60 uur vies tegen ;), zeker gezien de gesteldheid van onze bussen. Het dieptepunt van onze reis was toch wel het minibusje waar drie enorme kisten aan boord werden gebracht met in elke kist drie levende slangen :) Ook onze slaapbus van Pakse naar Vientiane was geen pretje. Hier kwamen Fleur en ik namelijk tot de conclusie dat we het bedje van maximaal 80 centimeter breed met elkaar moesten delen. Nu hebben Fleur en ik natuurlijk al duizendmaal samen geslapen, maar samen slapen op een bedje van 80 centimeter breed is toch wel even andere koek. Na een busreis van 60 uur waren we dan eindelijk in Vang Vieng. Ik weet niet of iemand van jullie ooit 60 uur achter elkaar in een bus heeft gezeten, maar ik kan je vertellen dat dit niet goed is voor je fysieke en emotionele gesteldheid ;) Maargoed, ons hoor je verder nergens over klagen. En blijkbaar moet je er heel veel voor over hebben om de mooiste plekken der aarde te mogen zien ;) Karri, volgend jaar gaan we gewoon weer met de bus naar Valtho!

Goed, terug naar Vang Vieng: het backpackers en reizigers walhalla in het noorden van Laos! Hier hebben wij echt een toptijd gehad. Vang Vieng staat bekend om het tuben: je gaat hier met een enorme rubberen opblaasband de rivier op en je stopt vervolgens bij elke bar die je tegenkomt om hier 1, 2, 3 of 4 drankjes te doen. Een zwarte piste voor gevorderden dus! Om 12.00 uur gaat iedereen in zijn bikini of zwembroek naar de rivier om te beginnen aan dit avontuur, waardoor iedereen rond een uur of 14.00 al compleet laveloos is. Het tuben is dan ook niet zonder gevaar: elke maand overlijden er minstens 2 mensen. In de week dat wij er waren schijnen er zelfs 3 mensen te zijn overleden, maar omdat wij dit niet met eigen ogen gezien hebben (gelukkig!) weten we niet of dit de waarheid is. Mensen overlijden hier voornamelijk doordat ze met hun zatte kop bovenop de rotsen in de rivier vallen of doordat ze meegesleurd worden met de sterke stroming. Fleur en ik zijn natuurlijk ontzettend verantwoordelijk en hebben ons keurig netjes en veilig gedragen :) Wij hebben voornamelijk in onze bikini’s staan dansen in de brandende zon (45 graden!) en hebben vooral veel gelachen om de stommiteiten van de andere reizigers. Ook hebben wij het beste spel ooit geleerd: Flipcup! Zoemies, be prepared want dit gaan wij de hele week spelen tijdens onze clubvakantie! Tuben is heel gaaf, maar op hetzelfde moment is dit het meest bizarre fenomeen ooit. Vang Vieng is namelijk ongelooflijk mooi omdat het is omgeven door een adembenemend gebergte. Het is heel bizar om te zien dat zoveel mensen zich elke dag helemaal laag helpen in deze prachtige omgeving! Naast het tuben staat Vang Vieng ook bekend om ‘Friends’, de televisieserie. In letterlijk élk restaurant wordt deze serie 24/7 afgespeeld. Fleur en ik vonden dit totaal geen probleem. Wij zaten elke avond in onze favoriete toko ‘Banana Restaurant’ te genieten van Strawberry shakes, Tuna sandwiches, ijsjes en Noodle soep met Friends op de achtergrond. Beter kon niet! Ik heb me stuk gelachen om Fleur, die bijna elke aflevering van Friends woordelijk uit haar hoofd kent (wow!). In Vang Vieng zijn wij ook gaan rotsklimmen! Dit was ongelooflijk gaaf!
Na Vang Vieng zijn we naar Luang Prabang gereisd, dat nog verder in het noorden van Laos ligt. Luang Prabang is het mooiste stadje waar ik ooit ben geweest! Het is hier super idyllisch en de sfeer is er echt top! Overal zijn heerlijke restaurants en de mooiste winkeltjes. Ook zie je in Luang Prabang duizenden monnikken in hun beroemde oranje gewaden. Heel bijzonder was het toen een monnik ons hoogstpersoonlijk ‘zijn’ tempel heeft laten zien en heel lang met ons heeft gekletst heeft over de gebruiken en de rituelen binnen het boeddhisme! :) In Luang Prabang ontdekten wij de beste locale foodmarket ooit, waar je voor slechts 1 euro je bord helemaal mocht vol scheppen! Ook zijn we in Luang Prabang naar de mooiste watervallen ooit geweest (Kuang Si watervallen)! In dit stadje zijn wij ook het Engelse stel weer tegengekomen dat op huwelijksreis is. Zij hebben zich sinds de dramatische reis niet meer in een bus gewaagd. In plaats daarvan zijn zij lekker gaan vliegen ;)

Na Luang Prabang hebben wij wederom 2 hele dag in bussen doorgebracht, omdat wij naar de Kong Lo Cave zijn gereisd. Deze grot is ruim 7 kilometer lang en is ontzettend indrukwekkend! De tocht door de grot gaat per boot en duurt ruim 2,5 uur :) Het was het dubbel en dwars waard om twee dagen gereisd te hebben voor deze grot! Deze twee daagse reis verliep wederom niet geheel probleemloos (uiteraard). Op een gegeven moment hebben wij ruim 2 uur stil gestaan op een afgelegen bospaadje, omdat er een vrachtwagen uit de bocht was gevlogen die de hele weg blokkeerde. De vrachtwagen is uiteindelijk met een sleepwagen verwijderd, waardoor wij onze tocht toch nog konden vervolgen. Ik zag het al helemaal voor me dat we daar de hele nacht zouden moeten staan, zonder eten of drinken.. ;) Eenmaal in het dorpje vlakbij de Kong Lo Cave aangekomen bleek niemand Engels te spreken. Toch waren de mensen er ontzettend vriendelijk, bood iedereen ons een slaapplek aan en waren er ontzettend lieve kindjes! In de Kong Lo village hebben we 8 superleuke mensen ontmoet. Een burgerlijk stel uit Nederland (Niels en Loes), twee gasten uit Australië (Ben en Jason), twee chicks uit de U.S.A. (Jillian en Rachel) en een hilarisch stel uit België (Tom en Ulriche). AF, jij zou helemaal stuk zijn gegaan als je hun accent zou horen (‘Excuseer, kunt u misschien een foto van mij trekken?’ ‘Waar is ons gerief gebleven?’ en ‘Ik wil graag rijst met groentjes’, hahaha). Na de Kong Lo Cave zijn we eigenlijk met z’n allen naar Si Phan Don (beter bekend als de 4000 islands) gereisd. Een leuk feitje is dat de foto voor de groene achtergrond van dit blog op de 4000 islands genomen is! De 4000 islands liggen helemaal in het zuiden van Laos, temidden van de Mekong Rivier! In Si Phan Don bleek het niet best gesteld te zijn met de hygiëne. Voor een accommodatie op het eiland ‘Don Det’ betaal je gemiddeld 3 euro. Belachelijk goedkoop natuurlijk. Fleur en ik kozen een bungalowtje in het centrum van Don Det! Voor deze 3 euro kregen wij een flinke bonus: op de eerste avond probeerden 6 waterbuffalo’s onze bungalow omver te duwen en op de tweede avond kregen wij bezoek van ruim 12 kakkerlakken!! Wij zijn er inmiddels uiteraard aan gewend om 1, 2 of 3 kakkerlakken in onze badkamer te hebben, maar 12 kakkerlakken die onder andere in je mosquito-net kruipen gaat ons net iets te ver! Gillend hebben wij onze spullen gepakt en hebben wij een luxe accommodatie gezocht voor 8 euro per nacht ;)! Maar zelfs hier hadden wij kakkerlakken! In Si Phan Don hebben wij samen met Ben, Jason, Rachel en Jillian onder andere een kayak tour over de Mekong rivier gedaan. Wij vertrokken hiervoor om 8 uur ’s ochtends en zijn helemaal naar Cambodja gekayakt, waar wij de zeldzame Irrawady dolfijnen in de rivier gespot hebben! Ook zijn we langs twee hele indrukwekkende watervallen gevaren! Tijdens het kayakken mocht in een heuze rivierslang verwelkomen aan mijn kant van de kayak, die op z'n dooie gemakje mijn been aan het verkennen was (ieks!) ’s Avonds speelden wij Kings Cup (kingsen) in de Reggae Bar. Ik kan je vertellen dat het echt hilarisch is om met Amerikanen en Australiërs Kings Cup te spelen! Helaas was Si Phan Don alweer onze laatste stop in Laos! Laos is een prachtig land met een supermooie natuur, ontzettend vriendelijke mensen en een hele rijke cultuur. Ik moet zeggen dat Laos, samen met Sumatra, tot nu toe echt het hoogtepunt is van deze reis! Het grote nadeel van Laos is wel dat het reizen ontzettend lang duurt, omdat de wegen bizar slecht zijn. Maar dit maakt ook weer dat je extra geniet als je eindelijk op de plaats van bestemming bent aangekomen!

Na Si Phan Don zijn wij teruggekeerd naar Phnom Penh in Cambodja! Wij vliegen namelijk morgen vanaf Phnom Penh naar Bangkok in Thailand! In Thailand zullen wij onze laatste maand gaan doorbrengen. :( Toen ik net inlogde op waarbenjij.nu en zag dat ik over 30 dagen alweer terug ben in Nederland kreeg ik stiekem toch een beetje een naar gevoel. Voorlopig wil ik Azië namelijk nog lang niet verlaten.. Er is hier nog zoveel te zien! Maar aan de andere kant heb ik er natuurlijk ook ontzettend veel zin in om jullie allemaal weer te zien!

In Phnom Penh hebben wij vandaag een super leuke dag gehad! Wij zijn weer terug in ons oude vertrouwde Okay Guesthouse (hier hebben ze super schone kamers!), en hebben hier vanochtend eerst heerlijk uitgeslapen en lekker ontbeten. Daarna zijn we naar het winkelcentrum gegaan, waar wij een bezoek hebben gebracht aan de bioscoop! We keken hier de film: What to expect when you’re expecting, met o.a. Jennifer Lopez, Cameron Diaz en Chris Rock. Deze film was echt hilarisch! Voordat we de bioscoop ingingen hebben we eerst flink inkopen gedaan bij de Lucky Supermarket. Deze supermarkt is echt het walhalla wanneer je al 3 maanden in Azië bent. Hier verkopen ze namelijk Doritos (heel chill voor mij) en hebben ze een ruim assortiment aan verschillende soorten chocola (heel chill voor Fleur)! Na de bioscoop ben ik naar een echte Revlon kapper geweest, waar ik voor slechts !80! eurocent mijn haar heb laten knippen. Kijk, dat zijn nog eens prijzen! Ik heb doodsangsten uitgestaan toen ik daar op de stoel zat in verband met eerder opgelopen trauma’s aan onbekende kappers, maar ik kan gelukkig zeggen dat mijn haar er nog steeds aanzit en dat het er weer pico bello uit ziet :) Straks gaan Fleurtje en ik lekker Italiaans eten (wederom kan ik geen rijst of noodles meer zien) aan de Mekong rivier en zullen wij morgen Cambodja gaan verruilen voor Thailand! :)

Hopelijk gaat in Nederland nog steeds alles z’n gangetje! Heel lief om te lezen en merken dat iedereen zo meeleeft, dat maakt deze reis nog 747347 keer waardevoller!

Heel veel liefs vanuit Cambodja voor jullie allemaal en tot over 30 dagen!